Социалистік Еңбек ері Китапбаев Бошай 1923 жылы 2 қыркүйекте ШҚО Катонқарағай ауданы Жаңа-Үлге ауылында дүниеге келген. Майдагер, құрметті азамат, Ленин атындағы колхоз төрағасы, ғалым.
1941 жылдан 1944 жылға дейін ол РККА-да артиллерист болып қызмет етті, шайқаста ауыр жарақат алды. Бошайдың тізеден төмен аяғын кесіп тастаған. 1943 жылы ерлігі үшін жауынгер аттас медальмен марапатталды. Жара батырды сындырмады.
Демобилизациядан кейін Бошай Китапбайұлы 1955 жылға дейін ШҚО Катонқарағай ауданында партиялық және кеңестік жұмыс орындарында еңбек етеді.
1955 жылы Б.Китапбаев Большенарым ауданының Ленин атындағы колхоз төрағасы қызметіне тағайындалды. 1966 жылы Алматы ауыл шаруашылығы институтын сырттай бітіріп, 1970 жылы «Колхозшылардың колхоздың қоғамдық шаруашылығын дамытуға материалдық қызығушылығының рөлі» тақырыбында кандидаттық диссертациясын сәтті қорғады. Бірте-бірте колхоздың аты бүкіл аймаққа әйгілі бола бастады. Қысқа үзіліспен (1973-1978 жж. – Талды-Қорған облысындағы колхоз төрағасы) Б. Китапбаев бұл қызметте 1990 жылға дейін қызмет атқарды.
Жылдан жылға ауылшаруашылық өнімдерінің өндірісі бірнеше есе өсті, әсіресе күнбағыс, нан, картоп, сондай-ақ ет сүт, жүн және басқа да өнімдер. Колхоз миллионер болды-пайда алты миллион рубльден асты. Ауыл тұрғындарының өмірінде де өзгерістер болды. Барлық жерде өндірістік мәселелерді шешуге ғылыми көзқарас сезілді.
1971 жылы 8 сәуірде КСРО Жоғарғы Кеңесі Төралқасының Жарлығымен Б. қ. Китапбаевқа Социалистік Еңбек ері атағы беріліп, Ленин ордені мен «Орақ пен Балға» алтын медалі табысталды. Кейінірек бірқатар жоғары мемлекеттік наградалар берілді.
Бірақ бұл тек Бошай Әлидің есінде емес. Ол «Айтаита Алтайды, Бошай ата да қартайды» атты өмірлік кітаптар сериясын жазды. Олар алыс өткен және бүгінгі күн туралы жазылған.
Шығыс аңызы – Бошай Китапбайұлы Китапбаевтың жолы осындай болды.